In the Spotlights: Daisy van Limmen & Thomas Zegers – Philippiense Winterfeesten
Iedere maand zetten we iemand in het zonnetje die een groot hart heeft voor ons dorp en zich inzet om Philippine nog mooier te maken.
Deze keer maand In the Spotlights: Daisy van Limmen en Thomas Zegers van de Philippiense Winterfeesten
Drie jaar geleden begon het met een simpel idee in De Zwaan: het warme, dorpsfeestelijke gevoel van de oude kerstmarkt vertalen naar één avond vol winterse gezelligheid op de markt. Op 19 december staat de derde editie van de Philippiense Winterfeesten klaar, georganiseerd door een jonge groep dorpsgenoten, met Daisy(27) en Thomas(29) als vertrouwde gezichten in het team. In deze In the Spotlights praten we over liefde voor het dorp, tradities en de toekomst.
Kunnen jullie jezelf kort voorstellen? Hoe oud zijn jullie en wat doen jullie in het dagelijks leven?
Thomas: “Ik ben geboren en getogen in Philippine en werk als projectingenieur voor Cargill Europa.”
Daisy: “Ik ben 27 jaar, een echte Philippiense. In het dagelijks leven ben ik teamcoördinator bij Stichting Prokino Kinderopvang voor het cluster Zeeuws-Vlaanderen.”
Wonen jullie al je hele leven in Philippine? Wat is jullie band met het dorp?
Thomas: “Ik ben even weg geweest voor studie, in Breda, Rotterdam en Gent.”
Daisy: “Ik ben ook een echte Philippiense. Mijn band met het dorp komt uit mijn jeugd, en nu ook vanuit mijn werk op het dorp. Je kent de ouders, kinderen, opa’s en oma’s.”
Ze vinden allebei dat ze opgroeiden in een hechte gemeenschap. “Je kunt hier op elkaar rekenen,” zegt Daisy. “We hebben een fijne vriendengroep: samen eten, drinken en… de Winterfeesten organiseren.”
Hoe ze een stel werden? “We kenden elkaar van zien en een beetje oppervlakkig, maar tijdens een skivakantie met vrienden sloeg de vonk over,” glimlacht Daisy.
Wat is jullie mooiste plekje in Philippine?
“De aperitiefhoek bij Auberge des Moules,” zeggen ze in koor.
Wat missen jullie nog in het dorp, of wat zouden jullie graag zien wat er nu nog niet is?
Thomas: “Vroeger had je meer uitgaansgelegenheden, ieder weekend was er wel wat. Dat mag terug, vooral voor de jeugd, dan blijft het aantrekkelijk om hier te wonen en hier te blijven.”
Daisy: “Een overkoepelende sportfaciliteit, meer het gezamenlijke. Er is ruimte genoeg: denk aan een padelbaan en een fatsoenlijke gymzaal. Als de basis klopt, volgt het aanbod vanzelf.”
Als je Philippine in één woord moet omschrijven, welk woord kies je dan?
Daisy: “Barmhartig, Philippine is een krachtig dorp met veel saamhorigheid. Het voelt als thuiskomen, je kunt altijd bij iemand aankloppen en op elkaar rekenen.”
Thomas: “Zelfstandig. We regelen veel met elkaar en wachten niet af.”
Blijven jullie hier wonen, denken jullie?
Thomas: “Philippine is thuis. Als het leven anders gelopen was, had ik ooit zuidelijker willen wonen. Daar leven de mensen echt in het nu.
Daisy: Maar hier in Philippine ligt toch wel ons hart.”
Hoe is het idee voor de Winterfeesten ooit ontstaan?
Daisy: “Het ontstond in De Zwaan.”
Thomas: “Vroeger had je de kerstmarkt op de markt met daarna een feestje in De Zwaan of Op z’n Kop. Later ging de kerstmarkt naar binnen in De Kaaie. We hebben toen met de vroegere organisatoren gesproken en besloten: we organiseren weer het feestje op de markt. Zó zijn de Winterfeesten begonnen.”
Met wie organiseren jullie het evenement, en hoe verdelen jullie de rollen binnen het team?
“We doen dit met Ricky, Jim en Maxime; Huub Dhuyvetter en ik zorgen voor de aankleding en de creatieve touch.” zegt Daisy. “En iik doe de marketing en socials.”
Thomas: “En ik regel de vergunningen en meer het voorzitterschap.”
Welke onderdelen zijn inmiddels vaste traditie geworden, die jullie elk jaar willen behouden?
Daisy: “De Philippiense koffie, dat is een geheim liefdesrecept.”
Thomas (lachend): “Heel veel liefde, alcohol… met een beetje koffie voor de kleur.” “En,” vult Daisy aan, “de fijne, gemoedelijke sfeer: we hebben tot nu toe nooit gedoe gehad.”
Wat doen jullie met slecht weer?
Thomas: “We hebben een tentopstelling die we op het laatste moment kunnen aanpassen.”
Daisy: “We willen het comfortabel en toegankelijk houden voor iedereen.”
Waar kijken jullie persoonlijk het meest naar uit op 19 december?
Thomas: “Als de bar staat en Ricky met de eerste Philippiense koffie komt.”
Daisy: “Als het plein volloopt en kinderen hun pronkstukken in de boom hangen. We werken dit jaar voor de aftrap samen met de nieuwe kidsclub: kinderen maken vooraf een kerstbal met een wens en hangen die bij de opening in de boom. Hopelijk zien we zo ook nieuwe gezichten.”
Hebben jullie nog hulp nodig of een oproep aan dorpsgenoten?
“We hopen dat meer jongeren helpen of geïnspireerd raken om zelf iets te organiseren. Het kan gewoon. Samen houden we het dorp levend,” zeggen ze.
Waar willen jullie naartoe werken met de Winterfeesten? Over twee jaar is de 5e editie, hebben jullie dan al wat in gedachten?
Thomas: “Schaatsende elfjes op de kiosk. Meer zeggen we nog niet.”
Wat zouden jullie, los van de Winterfeesten, nog graag organiseren of meemaken in het dorp?
Thomas: “Dat de kermis weer groter wordt, met een feestje erbij.”
Daisy: “Dat de volgende generatie aanhaakt of bestaande activiteiten versterkt, zodat alles kan blijven doorgaan.”
Persoonlijke wens voor 2026: wat hopen jullie voor jezelf én voor Philippine?
Thomas: “Dat het met mijn gezondheid goed blijft gaan en dat de bomen snel aangroeien op de dijk.”
Daisy: “Vooral voor onszelf een stabiel jaar met veel mooi weer met onze nabije vrienden en familie. Dat het goed gaat met onze vrienden die werkzaam zijn in de restaurants. We zijn dankbaar voor ons team en de gemoedelijke, gezellige opkomst, met een divers publiek.”

